Pendahuluan

Kanak-kanak merupakan aset terpenting kepada pembentukan generasi dan pemimpin masa depan  sesebuah negara. Namun mereka berkemungkinan menjadi liabiliti jika kita gagal memberi perhatian sewajarnya terhadap permasalahan yang mereka hadapi. Isu berkaitan kanak-kanak tidak akan pernah berakhir, sebaliknya menuntut kesedaran, komitmen secara kolektif dan kolaborasi daripada banyak pihak untuk menambah baik ekosistem yang melingkungi golongan ini.

Laporan ini bertujuan untuk menghimpun dan membuat beberapa analisis khusus berkaitan kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan di Malaysia. Data-data ini diperolehi daripada Laporan Buku Statistik Jabatan Kebajikan Masyarakat yang diterbitkan setiap tahun. Analisis dan rumusan yang dibuat adalah berdasarkan data yang diterbitkan dari tahun 2009 hingga 2018. Justeru itu diharapkan, analisis ini dapat membantu Wanita IKRAM Malaysia merangka aktiviti advokasi kanak-kanak dengan lebih terfokus.

Kami berdoa semoga Allah memberikan jalan keluar dan petunjuk untuk kita menjalankan usaha pembelaan dan advokasi kanak-kanak, bagi memastikan hak dan kepentingan mereka terus dilindungi.

“analisis ini dapat membantu Wanita IKRAM Malaysia merangka aktiviti advokasi kanak-kanak dengan lebih terfokus”

Data 10 Tahun

Saban tahun data kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan mencatatkan angka yang tinggi. Statistik tahun 2018 melaporkan sebanyak 6,274 kanak-kanak memerlukan pemeliharaan dan perlindungan (Carta 1). Ini bermaksud bagi setiap 1jam 20 minit, seorang kanak-kanak memerlukan pemeliharaan dan perlindungan.

“bagi setiap 1 jam 20 minit, seorang kanak-kanak memerlukan pemeliharaan dan perlindungan.”

Carta 1 juga menunjukkan trend bilangan kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan telah meningkat dari tahun ke tahun untuk tempoh selama 10 tahun. Secara purata, kadar peningkatan ini adalah sebanyak 10% setahun dengan peningkatan tertinggi pada tahun 2010 sebanyak 17% diikuti tahun  2018 sebanyak 13%. Ternyata peningkatan ini bukanlah sesuatu yang boleh dipandang ringan.

Populasi kanak-kanak berumur bawah 18 tahun menunjukkan trend yang menurun dari tahun 2010 hingga 2018 yang membabitkan penurunan sebanyak 5%. (JKM, 2016). Data ini juga sejajar dengan data yang diterbitkan oleh Bank Dunia yang menunjukkan kadar kesuburan wanita di Malaysia menurun dari 2.17 pada tahun 2009 kepada 2.00 pada tahun 2018. (The World Bank, 2018)

Talian kasih

Secara umumnya, Jabatan Kebajikan Masyarakat melaporkan 11 kategori perujuk bagi kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan. Kategori perujuk ini merangkumi Hospital Kerajaan, Orang Awam, Talian Kasih, Ahli Keluarga, Pejabat Kebajikan Masyarakat (PKMD), Sekolah, Tadika, Media, Polis, Pengamal Perubatan Swasta dan Lain-Lain (termasuk RKK, NGO, Kaunseling, Surat dan Mahkamah Tinggi).

Carta 2  menunjukkan peratusan kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan mengikut Kategori Perujuk dari tahun 2016-2018. Hospital Kerajaan merekodkan rujukan kes tertinggi, diikuti orang awam, Talian Kasih dan ahli keluarga.

Dapatan ini menunjukkan trend yang membimbangkan bagi tempoh selama 3 tahun terakhir ( sehingga 2018), apabila hospital kerajaan mencatatkan rujukan melebihi 50% kes kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan. Intervensi awal yang lemah dari kalangan ahli keluarga dan orang awam bermungkinan menjadi faktor utama hospital kerajaan merekodkan rujukan kes tertinggi ini. Rujukan ini hanya dibuat selepas berlakunya konsekuensi yang lebih buruk melibatkan kecederaan fizikal, emosi dan seksual terhadap kanak-kanak terbabit.

“hospital kerajaan mencatatkan rujukan melebihi 50% kes kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan”

Talian Kasih yang dilancarkan semenjak 2015 ternyata hanya merekodkan secara purata 5% ke 6% rujukan bagi kes kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan.

Terdahulu dari itu, Talian Kasih dikenali sebagai Talian Nur yang mempunyai perkhidmatan Childline (2011,) sebelum ianya ditukar kepada Talian Teledera dan  dijenamakan semula kepada Talian Kasih.

Keberkesanan talian ini harus dikaji dengan lebih terperinci terutama dari sudut pemasaran, dan penggunaannya yang lebih mesra pemanggil terutama di kalangan kanak-kanak.

Data Mengikut Negeri

Data 5 tahun berturut-turut (2014-2018) menunjukkan Negeri Selangor terus merekodkan angka tertinggi kes kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan. Ini diikuti oleh Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Kedah, Sabah dan Negeri Sembilan. (Carta 3)

Namun jika angka ini dinormalisasikan kepada jumlah populasi kanak-kanak mengikut negeri, WP Kuala Lumpur mencatatkan kadar tertinggi iaitu 2.7 bagi setiap 1000 kanak-kanak. Ini diikuti oleh Negeri Sembilan, WP Putrajaya, dan Selangor. (Carta 4)

“WP Kuala Lumpur mencatatkan kadar tertinggi iaitu 2.7 bagi setiap 1000 kanak-kanak yang memerlukan pemeliharaan dan perlindungan”

Analisis ini juga menunjukkan bahawa kanak-kanak di kawasan bandar (urban) lebih terdedah kepada penderaan, pengabaian, keganasan dan eksploitasi apabila enam negeri yang mencatatkan kadar tertinggi merupakan negeri yang lebih berkepadatan penduduk di kawasan bandar dan terletak di pantai barat. Pembangunan dan migrasi penduduk ke bandar ternyata memberi kesan yang membimbangkan terhadap keselamatan dan kebajikan kanak-kanak.